استعدادیابی چیست و چگونه میتواند در زندگی به ما کمک کند؟
استعدادیابی یعنی شناخت تواناییها و استعدادهای نهفته فردی،که از آن بیخبر هستیم.
هیچ موجودی و هیچ انسانی در این جهان بدون استعداد آفریده نشدهاست؛تمامی افراد استعدادهایی دارند که اگر آنها را کشف و شکوفا کنند میتوانند به موفقترین افراد کره زمین تبدیل شوند.اما تنها درصد کمی از افراد به موفقیت دست مییابند و نام آنها بهعنوان افراد موفق در جهان طنینانداز میشود.امتیازی که این دسته از افراد را از سایرین متمایز میکند نه بهره ی هوشی بلکه شناخت استعدادهای خود و شکوفایی آنهاست.
شاید در اطراف خود انسانهایی را دیده باشید که بهره هوشی آنها متوسط و یا حتی پایین است اما توانسته اند در کاری موفق شوند، این امر نشان از آن دارد که لازمه ی موفقیت افراد نه فقط بهره ی هوشی بلکه شناخت استعدادهایشان است.
قانون نانوشتهای در کشور ما وجود دارد که تمامی دانشآموزان باید مهندس شوند یا پزشک یا در رشتههای پیراپزشکی ادامه تحصیل دهند. نهایت آمال والدین از لحاظ شغلی برای فرزندانشان دستیابی به چنین مشاغلی است. حالآنکه ممکن است خود دانشآموز رغبتی به چنین مشاغلی نداشته باشد.
اکثر دانشآموزان در کودکی و نوجوانی بهطور ذاتی و غریزی تا حدودی استعداد خود را یافته اند و به انجام کارهای خاصی علاقه نشان میدهند.عدهای از دانشآموزان ممکن است در کارهای هنری،ساخت کاردستی،نقاشی،رشته های ورزشی و...توانا باشند،عدهای در کار با کامپیوتر و نرمافزار و ...
حتی ممکن است عدهای به باغبانی و پرورش گلوگیاه علاقمند باشند،بعضی هم ممکن است بهطور ذاتی استعداد رهبری و مدیریت داشته باشند.
حالآنکه زمان انتخاب رشته تحصیلی تأکید اکثر والدین بر روی انتخاب رشتههای تجربی،ریاضی و یا انسانی است و اگر فرزند نوجوان آنها بخواهد در رشته ی دیگری ادامه تحصیل دهد با سرزنش والدین،جامعه و حتی بعضی از معلمان خود مواجه خواهد شد و ممکن است تا سالها مسیر نادرستی را که انتخاب کرده ادامه دهد؛ بههمین خاطر است در زمان آزمون کارشناسیارشد با خیل عظیمی از دانشجویانی که میخواهند در رشتههای دیگری ادامه تحصیل دهند مواجه هستیم.
حتی عدهای از دانشآموزان ممکن است هیچگونه علاقهای به درس نداشته باشند.عدم علاقه آنها به درس و مدرسه نمرات پائین را به دنبال دارد و نمرات پایین با تحقیر و سرزنش دانشآموز توسط والدین،همکلاسیها و برخی معلمان همراه است.واژههایی تحت عنوان (خنگ،کمهوش، بیعرضه و ...)مستقیما اعتمادبهنفس و عزتنفس دانشآموز را نشانه گرفتهاست.
حالآنکه همان دانشآموزِ به تعبیر عدهای کمهوش ممکن است در انجام کارهای فنی و سایر حرفهها بسیار توانا و بااستعداد باشد.
توصیه ما به والدین و مربیان این است که با راهنماییهای درست و اصولی باعث کشف استعداد دانشآموزان شوند و شرایطی را مهیا کنند تا دانشآموز با میل و رغبت در مسیری که علاقه و استعدادش در آن نهفتهاست گام بردارد. دانشآموزی که استعداد او در نقاشی است میتواند به یکی از بزرگترین نقاش های جهان تبدیل شود،دانشآموزی که استعداد او در خیاطی است میتواند صاحب یکی از برندهای معروف لباس باشد،دانشآموزی که استعداد او در ریاضیات است میتواند به یک دانشمند سرشناس تبدیل شود و...
هر کس که در مسیر استعدادهای خود گام بردارد میتواند به یکی از افراد سرشناس آن حوزه تبدیل شود اما اگر استعداد دانشآموزان نادیده گرفته شود و در مسیر اشتباهی قرار گیرند نباید از آنها انتظار موفقیت داشت.
یکی از راههای شناخت استعداد افراد بهصورت درست و اصولی انجام تستهای علمی استعدادیابی است.بسیاری از افراد در شناخت استعدادهای خود سردرگم هستند و نمیتوانند تشخیص دهند استعداد آنها بهطور واقعی در چیست یا ممکن است افرادی استعداد خود را کشف کرده باشند اما با انجام تستهای استعدادیابی میتوانند متوجه شوند در چه حوزههای دیگری استعداد دارند.
با چندین ساعت وقت گذاشتن و انجام تستهای ساده استعدادیابی میتوان از قدم برداشتن در مسیر اشتباهی که تا سالها میتواند باعث اتلاف عمر شود و حسرت و افسوس بههمراه داشته باشد جلوگیری کرد.
جناب خانی ممنون از تدریس عالی که داشتین واقعا تا به حال هیچ آموزشی نتونسته بود من رو این قدر تحت تاثیر قرار بده صمیمانه از شما سپاسگزارم .